می‌گوید: باید بگویم چشمت پاره.
خیلی‌ها این بخش را نفهمیده‌اند و به جای نوشتن آدرس ایمیل، آدرس خانه یا محل کار خود را در آن خانه‌خانه‌ها نوشته‌اند. طبیعی هم هست. تطبیق دادن آدرس با آدرس ایمیل آسان نیست.
اما یک اشتباه جالب‌تر در پر کردن فرم‌ها، نوشتن تلفن یک دوست است در بخش «شماره تلفن همراه خود را بنویسید.» تلفن «همراه» را نوشته است به جای «تلفن همراه».
---
پی‌نوشت: این سلسله نوشته‌ها باید مقدمه‌ای هم داشته باشد. این‌ها مربوط به «دوره‌ی داش افزایی زبان و ادبیات فارسی بنیاد سعدی» در سال ۹۴ است که در دانشگاه شهید بهشتی برگزار می‌شود. این مقدمه را با شماره‌ی صفر مشخص می‌کنم. اما وقت کم است و این نوشته را هم سر یک کلاس و در وقت خالی محدودی که به دست آورده‌ام می‌نویسم. پس مقدمه‌ی مفصل باشد برای بعد.
می‌گوید: من حرف تو را برای بقیه قطع قول می‌کنم.
می‌گویم قتل یعنی کشتن...
جواب می‌شنود: حتمن.
می‌پرسد: حتمنِ حتمن یا ان‌شاالله؟
بیا کاری کنیم. این را هر شب به خودم می گویم، می نویسم و به خواب می روم.